Oglądałem występy wojowników. Powiedziano mi:
„Tradycja, którą pielęgnują ci wojownicy ma sześćset lat”.
I widziałem przedstawienie tak pogrążone w rytuale –
Jakby nic ważnego nie wydarzyło się przez sześćset lat.
Musimy honorować klasykę, będąc nieistotnymi.
Podążający za Tao przywiązują dużą wagę do starożytnych tradycji. Żywa i ważna tradycja jest jak rzeka o długim biegu: przynosi świeżość, bogactwo i płodność. Tak, jak miejsce dotknięte suszą nie może wydać słodkich owoców, tak ci, którzy nie mają tradycji, mają mniejsze szanse dla swoich wysiłków.
Co ożywia tradycję? Podążający za Tao być w pełni zdolni do uzewnętrznienia wielkości swojej tradycji we współczesnym otoczeniu. Jeśli ktoś twierdzi, że jest ekspertem w dziedzinie medycyny tradycyjnej, to musi teraz umieć leczyć innych. Jeśli ktoś mówi, że umie pisać tradycyjną kaligrafię, to musi dzisiaj umieć pisać piękne słowa. Jeśli ktoś twierdzi, że opanował ezoteryczne tradycje duchowe, to musi być w stanie dzisiaj zamanifestować moc tego ducha.
Nie powinniśmy naśladować zwyczajów i teorii dawno temu zmarłych ludzi i czasu w imię tradycji. Musimy być pod tym względem bezwzględni. Jeśli siła tradycji nie pozwoli nam ukazać swojej wyjątkowej wielkości, nie ma powodu jej trzymać na siłę.
Deng Ming-Dao „365 Tao: Daily Meditations. Chapter 342 – Manifestation, tłum. własne